1609 yılına gelindiğinde Aristoteles ve Ptolemaios'un kuramı asıl darbeyi almıştı. Alman Johannes Kepler ve İtalyan Galileo açık olarak Kopernik kuramını savunmuşlardı.
Kopernik'ten sonra ilk kez bu kuramı savunan gök bilimci Johannes Kepler diyebiliriz.
Johannes Kepleri Kopernik'in bu kuramında bir değişiklik yaptı; gezegenlerin eliptik biçimde hareket ettiklerini öne sürdü. Kopernik'in kuramında daire biçiminde bir hareket söz konusuydu.
Bakıldığı zaman çemberlere göre elipsler daha düzensizdi, mükemmellikten uzaktı. Yapılan bu tahminler, gözlemlerle uyuştuğu için böyle kabul edildi.
Bu olaylar daha sonra İsaac Newton tarafından Doğa Felsefesi'nin Matematik İlkeleri(Philosophia Naturalis Principia Mathematica) kitabında açıklanmıştır.
Galileo teleskobu icat etmedi, yeni icat edilen teleskobu, kendisi geliştirerek gözlemler yapmaya başladı.
Samanyolunu incelediğinde sonsuz gök cisimleri görüyordu. Kopernikçilerin sonsuz evren varsayımı mantıklı bir hal almıştı.
Galileo Jüpiter'e baktığında bu gezegenin yörüngesinde uyduları olduğunu fark etti. İşte bu Aristoteles ve Ptolemaios'un ''Dünya Merkezli Modelinde'' savunduğu gibi her şeyin dünyanın etrafında dönmesi gerekmiyordu. Kopernik kuramı daha basit ve daha mantıklı geliyordu.
Kaynak:
Dr. Tuba Sarıgül, ''Gezegenleri Aramak'', 2016,(http://www.bilimgenc.tubitak.gov.tr/makale/gezegenleri-aramak)
Stephen Hawking, Zamanın Kısa Tarihi, ''Evren Betimlemeleri''
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder